رواية لميمى عوالى

يوم واحد ابدا
يوسف طب تحبى اجيبلك حاجتك الليلة دى
ايمان الصغيرة مش لازم يا بابا ماتتعبش حالك امنية هتتصرف
سلموا والتفتوا عشان يمشوا فايمان قالت هو انت نازل فين صحيح يا يوسف ماقلتليش
يوسف بابتسامة فى شقة الغالية هروح فين يعنى
ايمان باستغراب دى مقفولة من سنين قاعد فيها ازاى بالشكل ده
يوسف بابتسامة باس راس خاله وقال خالى حبيبى ومراة خالى الغالية اتصرفوا واهى مقضية الغرض على ما اشوف هعمل ايه
ايمان الكبيرة يعنى كمان كانوا عارفين بمعاد مجيك وماقالوليش
مصطفى وهو بيرفع ايديه لفوق انا ماليش دعوة هو اللى قاللى انه عاوز يعملهالك مفاحأة 

فاطمة بامتعاض هو احنا مش كنا ماشيين ياللا بقى رجلى وجعتنى من الوقفة
يوسف خلاص ياللا بينا ونكمل كلامنا بكرة يا لوللا
ايمان الكبيرة بابتسامة مع السلامة
وقفلت الباب و رجعت قعدت مع ايمان الصغيرة و امنية شوية وبعدين سابتهم عشان يناموا ورجعت اوضتها وبعد ما دخلت السرير ابتدت ترجع بذاكرتها لسنين كتير فاتت كانت لسه فى الجامعة كانت عمتها سميرة لسه عايشة وكانت ساكنة فى الشقة اللى قصاد باباها بالظبط كان يوسف ابن عمتها اكبر منها بسنة واحدة 
كانوا اصحاب جدا ومتعلقين ببعض جدا مدارسهم واحدة حتى لما دخلوا الجامعة كانت كليتهم واحدة كانوا دايما مع بعض فى كل حاجة لحد ماحصل اللى حصل 
يوسف قرر هو واصحابه انه يسافر برة اول ما اخد البكالوريوس زى كتير من الشباب يكون نفسه ويعمل قرشين يكون بيهم نفسه عمتها ماكانتش موافقة على سفره و زعلت منه لكن هو صمم على السفر 
سميرة كانت مريضة قلب لكن يوسف ماكانش يعرف خصوصا انها كانت بتحافظ على علاجها فكانت حالتها مستقرة 
لكن لما صمم انه يسافر وبرغم ان ايمان ومصطفى و فاطمة كانوا دايما معاها ومش بيسيبوها الا ان الحزن اثر على حالتها وماټت قبل ما يكمل فى سفره ست شهور ولان وقتها الوقت كان غير الوقت يعنى لا كان فى اتصالات سريعة ولا اتصالات النت السهلة بتاعة دلوقتى يوسف ماعرفش بۏفاتها غير بعدها بخمس ايام كان مصطفى قام باجراءات الډفن والعزا كلها 
يوسف لما عرف اللى حصل وكان عرف انها لما ماټت كانت زعلانة منه عشان صمم يسافر ويسيبها قاللهم انه مش هيرجع مصر تانى
و من يومها وهى ماتعرفش عنه اى حاجة لغاية النهاردة واتفاجئت انه كان على اتصال بابوها وبقت مستغربة ومش عارفة ليه ابوها ماجابلهاش سيرته طول السنين دى 
ايمان بينها وبين نفسها قالت وهى بتبتدى تروح فى النوم ااه لو كنت اعرف يا يوسف انك قريب كده يمكن كانت حاجات كتير اتغيرت
تانى يوم فى النادى ايمان وصلت هى والبنات لقت يوسف وابوها وامها هناك قعدوا كلهم يتكلموا شوية سوا وبعدين مصطفى
قال للبنات قومى يا مونى اتمشوا و فرجى ايمان على النادى ماتقعدوش كده
امنية وقفت وشدت ايد ايمان الصغيرة وقالت ياللا يا ايمو تعالى واخدتها وراحوا يتمشوا سوا
وبعد شوية يوسف قال لايمان الكبيرة ماتقومى احنا كمان نتمشى شوية الواحد مش واخد على القعدة دى ايمان ضحكت وقالتله قوم ياسيدى ياللا 
واخدتوا وراحوا ناحية التراك ابتدوا يتكلموا وهم بيتمشوا
يوسف احكيلى الدنيا عملت معاكى ايه
ايمان بضحك احكيلك ايه بقى وانت بتقوللى امبارح انك متابع اخبارنا الصح بقى ان انت اللى تحكيلى 
يوسف بابتسامة بس اما اسمع منك انتى غير احكى واحشنى اسمعك وانتى بتحكى
ايمان بحزن هقول لك ايه يا يوسف ما اعتقدش ان حكايتنا هتختلف كتير جواز وطلاق وبنت تتربى مابين اب وام منفصلين
يوسف مش ده اللى عاوز اسمعه
ايمان عاوز تسمع ايه
يوسف حبيتيه 
ايمان بتفكير تصدق ان انا نفسى لما بسأل روحى نفس السؤال ده بعد ما انفصلنا .. مابعرفش اجاوب روحى على السؤال ده
يوسف ازاى بقى فى حد مايعرفش هو حب واللا لا
ايمان لما اتعرفت على سليم كان زميلى فى الشغل بس كان وضعنا مختلف هو كان يومية لان تقديره كان جيد لكن انا كنت تعيين عشان امتياز ورغم انه كان اقدم منى بكذا سنة لكن فضل يومية وما اتثبتش ابتدى يشاغلنى ويكلم زمايلنا انه بيحبنى وعاوز يتقدملى بس خاېف لا ارفضه بسبب انه مش متثبت
وقتها عاجبنى انه بيحاول يكلمنى بكل طريقة وانه اختارنى انا بالذات رغم ان كان لينا اكتر من زميله معجبين بيه ويمكن كانوا اجمل منى كمان وقتها جيت على بالى
يوسف بفضول اشمعنى
ايمان كنت دايما لما احتار فى الحكم على حد كنت بلجأ لك .. فاكر
يوسف بابتسامة كنتى دايما تقوليلى انت بتعرف تقرا الناس صح
ايمان وبما انك ماكنتش معايا وافقت عليه واقنعت خالك بان هو ده الراجل المناسب واتجوزنا 
من اول ما اتجوزنا والمشاكل ابتدت مامته كانت بتكرهنى مش هقول انها ماكانتش بتحبنى .. لا دى كانت بتكرهنى وكانت دايما تتعمد تعمللى مشاكل معاه وهو كان دايما فى صفها رغم انى كنت ببقى شايفه فى عنيه رفضه للى هى بتعمله
فى الاول كنت بقول