رواية لميمى عوالى

العشا
سليم باعتراض عاوزك انتى يا ايمان عاوز مراتى عاوزك تقعدى معايا ونتكلم سوا هو انا راجع من الغربة عشان اقعد لوحدى ماكنت فضلت هناك وخلاص بقى
ايمان راحت قعدت قصاده وقالتله انا اهوه قعدت حابب تتكلم فى ايه
سليم بزهق هو انا اللى هقوللك نتكلم فى ايه يا ايمان انتى اللى المفروض تتكلمى احكيلى عن حياتكم كنتم بتعملوا ايه لوحدكم كنتم بتروحوا فين وبتقضوا يومكم ازاى
ايمان ابتسمت بۏجع وقالتله من سنين فاتت لما كنت بحاول احكيلك على الحاجات دى كنت بتضايق وتقوللى انك مش فاضى او عاوز تنام وكنت تقفل معايا المكالمة بسرعة .. فاكر

سليم ده لانى فعلا كنت ببقى راجع من الشغل تعبان وكنت ببقى محتاج انام واشحن لليوم اللى بعده
ايمان هزت راسها وهى بتبتسم وقالت وانا كمان زيك بالظبط محتاجة انام واشحن لليوم اللى جاى غير انى خلاص اتعودت انى ما احكيش .. انت عودتنى على ده لسنين طويلة حتى لماكنت بتنزل الاجازة اللى بتنزلها ماكنتش بتحبنى اتكلم على حاجة من اللى كانت بتحصللنا وانت مش موجود كنت بتبقى عاوز الكلام اللى بيتقال كله عن معاد رجوعك حجز تذكرتك هتزور مامتك امتى هتجيب لباباك ايه هتجيب هدية ايه لمديرك لما ترجع ده اللى اتعودت تتكلم عليه معايا ياسليم .. فماتجيش النهاردة عاوز تغير ده كله كده فى لحظة وكمان تطلعنى مقصرة فى حقك
سليم بصلها وقاللها خلاص يا ايمان روحى نامى مش عاوز حاجة ايمان بصتله وقالت بتنهيدة بس انا عاوزة ياسليم
سليم عاوزة ايه يا ايمان
ايمان قالت له بحزن عاوزة سليم جوزى اللى اتجوزته من خمستاشر سنة
سليم باستغراب طب مانا قدامك اهوه
ايمان بتنهيدة تقيلة للاسف ياسليم انت بقيت حد تانى انا ماعرفوش فاكر زمان قبل ماتسافر فاكر كنا عايشين ازاى كنا بنعمل كل حاجة سوا حتى التفكير كنا بنفكر سوا كنا بنكمل بعض كل واحد كان يعرف عن التانى عدد انفاسه انما دلوقتى بقينا اغراب لا تعرف عنى حاجة ولا اعرف عنك حاجة
سليم بزهق ييييييييه هنرجع لنفس الموال تانى
ايمان قامت من مكانها وقالت وهى رايحة ناحية اوضة امنية تصبح على خير انا هنام مع امنية عشان اتابع حرارتها كل شوية
سليم بتريقة احسن برضة
تانى يوم الصبح ايمان صحت امنية وجهزتلها فطارها ونزلتها المدرسة بعد ماوصت مشرفة الباص انها تتابعها كل شوية وتكلمها لو تعبت تانى
وراحت رتبت اوضة امنية وعملت لنفسها فنجان قهوة وقعدت شربته وبعدين راحت ناحية اوضتها عشان تجهز للشغل بتاعها
لما دخلت الاوضة لقت سليم معلق كام قميص نوم جدادعلى ضلفة الدولاب بتاعها سابتهم زى ماهم من غير حتى ماتتفرج عليهم وابتدت تلبس هدومها وتستعد لشغلها فسمعت صوت سليم بيقوللها ايه الهدايا بتوعك ماعجبوكيش واللا ايه
ايمان بصتله بجمود وقالت المهم يكونوا عاجبين صاحبهم
سليم طب ما انتى صاحبتهم
ابمان مش حقيقى انت جايبهم عشان البسهملك يبقى انت صاحبهم ياسليم
ايمان كانت خلاص خلصت لبس فقالت انا ماشية .. سلام
سليم وهو بيتعدل فى السرير مش هتسيبيلى العربية برضة
ايمان وقفت وبصتله اكنها عاوزة تقرا افكاره وبعدين قالتله انا سايبالك الفطار بتاعك على ترابيزة المطبخ سلام
ومشيت

وسابته من غير ماترد عليه فسليم رفع ايده وقعد يلعب فى شعره وهو بيقول بقى هى كده ماشى
اليوم اللى بعده الصبح بعد ما ايمان نزلت امنية التفتت لقت سليم صاحى ولابس هدوم الخروج وقال لها صباح الخير امنية عاملة ايه النهاردة
ايمان وهى بتحضرله الفطار احسن الحمدلله
سليم قعد واستناها لما حطت الفطار وقاللها ادينى مفتاح العربية يا ايمان
ايمان پصدمة انا مش هركب مواصلات ياسليم
سليم انا هوصلك
ايمان بفضول وهتيجى ترجعنى
سليم لا هاجى اخدك عشان هنتغدا النهاردة عند ماما زى ماقلتلك قبل كده
ايمان كانت نسيت الموضوع تماما فاتنهدت وقالت طب وامنية
سليم هعدى عليكى الاول وبعدين نروح ناخدها سوا
ايمان بامتعاض طب هو يعنى ماينفعش نروح من هنا
سليم نروح من هنا ازاى بعنى
ايمان يعنى ارجع من شغلى على هنا وامنية كمان وناخد شاور ونعير هدومنا بدل مانروح بعبلنا كده بتاع طول اليوم وبعدين امنية النهاردة هتخلص امتحانها الساعة ١١ وعشان اخر يوم خلاص ماعندهاش مراجعات ايه اللى يقعدها فى المدرسة كل ده لوحدها وهى لسه تعبانة ترجع هنا تستريحلها شوية على ما انا ارجع ونبقى ننزل من هنا كلنا سوا
سليم طول ما ايمان كانت بتتكلم كانت عينه رايحة جاية اكنه بيحسبها وفى الاخر قاللها خلاص ماشى بس ادينى برضة المفتاح هوصلك واعمل كام مشوار وارجع اخدك
ايمان ماكانتش مستريحة بس ماحبيتش تعمل مشكلة جديدة فقالتله ماشى ياسليم انا هروح البس
وهما فى العربية ايمان قالتله انت مش ناوى تجيب خط موبايل
سليم هجيب طبعا بس اما افضى بس
ايمان تحب اجيبلك انا خط
سليم لو عرفتى ماشى هاتيلى
ايمان خلاص هجيبهولك النهاردة عاوزه خط مفتوح واللا كارت
سليم لو مفتوح يبقى افضل
ايمان كانت وصلت البنك فنزلت وقالت لسليم ياريت ماتتاخرش عليا انا هخرج