رواية لميمى عوالى

قال للبنات قومى يا مونى اتمشوا و فرجى ايمان على النادى ماتقعدوش كده
امنية وقفت وشدت ايد ايمان الصغيرة وقالت ياللا يا ايمو تعالى واخدتها وراحوا يتمشوا سوا
وبعد شوية يوسف قال لايمان الكبيرة ماتقومى احنا كمان نتمشى شوية الواحد مش واخد على القعدة دى ايمان ضحكت وقالتله قوم ياسيدى ياللا 
واخدتوا وراحوا ناحية التراك ابتدوا يتكلموا وهم بيتمشوا
يوسف احكيلى الدنيا عملت معاكى ايه
ايمان بضحك احكيلك ايه بقى وانت بتقوللى امبارح انك متابع اخبارنا الصح بقى ان انت اللى تحكيلى 
يوسف بابتسامة بس اما اسمع منك انتى غير احكى واحشنى اسمعك وانتى بتحكى

ايمان بحزن هقول لك ايه يا يوسف ما اعتقدش ان حكايتنا هتختلف كتير جواز وطلاق وبنت تتربى مابين اب وام منفصلين
يوسف مش ده اللى عاوز اسمعه
ايمان عاوز تسمع ايه
يوسف حبيتيه 
ايمان بتفكير تصدق ان انا نفسى لما بسأل روحى نفس السؤال ده بعد ما انفصلنا .. مابعرفش اجاوب روحى على السؤال ده
يوسف ازاى بقى فى حد مايعرفش هو حب واللا لا
ايمان لما اتعرفت على سليم كان زميلى فى الشغل بس كان وضعنا مختلف هو كان يومية لان تقديره كان جيد لكن انا كنت تعيين عشان امتياز ورغم انه كان اقدم منى بكذا سنة لكن فضل يومية وما اتثبتش ابتدى يشاغلنى ويكلم زمايلنا انه بيحبنى وعاوز يتقدملى بس خاېف لا ارفضه بسبب انه مش متثبت
وقتها عاجبنى انه بيحاول يكلمنى بكل طريقة وانه اختارنى انا بالذات رغم ان كان لينا اكتر من زميله معجبين بيه ويمكن كانوا اجمل منى كمان وقتها جيت على بالى
يوسف بفضول اشمعنى
ايمان كنت دايما لما احتار فى الحكم على حد كنت بلجأ لك .. فاكر
يوسف بابتسامة كنتى دايما تقوليلى انت بتعرف تقرا الناس صح
ايمان وبما انك ماكنتش معايا وافقت عليه واقنعت خالك بان هو ده الراجل المناسب واتجوزنا 
من اول ما اتجوزنا والمشاكل ابتدت مامته كانت بتكرهنى مش هقول انها ماكانتش بتحبنى .. لا دى كانت بتكرهنى وكانت دايما تتعمد تعمللى مشاكل معاه وهو كان دايما فى صفها رغم انى كنت ببقى شايفه فى عنيه رفضه للى هى بتعمله
فى الاول كنت بقول معلش هو بس عشان بار بمامته ومش بيحب يزعلها فانا لازم استحمل وفضلت استحمل سنة ورا التانية وبعد سفره بقيت اعمل بنصيحة الرسول الكريم لما قال .. تجنب ما يؤذيك
يوسف عليه الصلاة والسلام
ايمان عليه الصلاة والسلام
يوسف وبعدين 
ايمان بضحك وبعدين لما رجع من سفره صمم انى ما اتجنبش مايؤذينى فحصل اللى حصل
يوسف بصلها بفضول وقاللها بس خالى قاللى كمان انه كان سايبك انتى اللى تصرفى على البيت و كمان كان مخبى عنك كل مادياته
ايمان موضوع ان انا اللى كنت بصرف على البيت ده ده كان رأيى انا انا اللى اقترحت كده كنوع من تقصير سنين الغربة مش اكتر
يوسف بغيظ والنتيجة انه اعتبر ده حق مكتسب
ايمان صدقنى مافكرتش فيها كده ابدا غير بعد ما حصل اللى حصل
يوسف طب وفلوسه اللى خباها عنك كانت برغبتك برضة
ايمان سكتت شوية وقالتله ماكانتش الفلوس ابدا هى سبب الخلاف الخلاف من وجهة نظرى انه فجأة همشنى فى كل حاجة يا يوسف فجأة حسسنى انى ولا حاجة وان كل اللى انا عملته ماكانش حاجة وان هو بس اللى تعب هو بس اللى شقى هو بس اللى اتغرب و هو بس اللى اتحرم
مافكرش فيا على انى شريكة معاه فى تعبه وغربته لمجرد ان هو اللى سافر بس رغم انى هنا كنت متغربة اكتر منه بكتير كنت حابسة نفسى وقافلة عليا انا وبنتى بابى خوف ان حد يطمع فى وحدتنا او حد يمس سمعتى بكلمة كده واللا كده
حتى بابا و ماما ماكونتش بروحلهم غير فى المناسبات وكنت بخليهم هما اللى يجولى وفى الاخر ايمان اتنهدت وقالت الحمدلله وبعدين قالت له اديك سمعتنى احكيلى انت بقى
يوسف شاورلها على ترابيزة وقاللها تعالى نشرب قهوة وراحوا قعدوا وقاللها وقت عمتك الله يرحمها لما ماټت كنت وقتها فى الاردن حسيت وقتها بالدنيا اسودت فى وشى وكل ما افتكرها وهى بتتحايل عليا ما اسافرش وابعد عنها احس بڼار جوايا ما بتنطفيش كلمت ابوكى وقلت له